زندگینامه احمد شاملو

احمد شاملو (زادۀ ۲۱ آذر، ۱۳۰۴ در تهران؛ در خانه شماره ۱۳۴ خیابان صفی‌علیشاه - درگذشت ۲ مرداد ۱۳۷۹؛ در فردیس کرج) شاعر، نویسنده، فرهنگ‌نویس، ادیب، مترجم ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران بود. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج واقع است. تخلص او در شعر الف. بامداد بود. سرودن شعرهای آزادی‌خواهانه و ضد استبدادی ، عنوان شاعر آزادی ایران را برای او به ارمغان آورده است. شهرت اصلی شاملو به خاطر شعرهای اوست که شامل اشعار نو و برخی قالب‌های کهن نظیر قصیده و نیز ترانه‌های عامیانه‌است. شاملو تحت تأثیر نیما یوشیج، به شعر نو (که بعدها شعر نیمایی هم نامیده شد) روی آورد، اما برای نخستین بار درشعر «تا شکوفه سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به‌صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی گسترش داد. از این سبک به شعر سپید یا شعر منثور یا شعر شاملویی یاد کرده‌اند. تنی چند از منتقدان ادبی او را تنها شاعر موفق در زمینه شعر منثور می‌دانند.

  مجموعه آهن ها و احساس (مرغ دریا - مرثیه)

  مجموعه آیدا ، درخت ، خنجر و خاطره (رود قصیده بامدادی را...)

  مجموعه 23 (23)

  مجموعه قطع نامه (تا شکوفه سرخ یک پیراهن - سرود بزرگ)

  مجموعه هوای تازه (در رزم زندگی - پشت دیوار)

  مجموعه باغ آینه (خواب وجین گیر - قصه دخترانه ننه دریا)

  مجموعه لحظه ها و همیشه (سرود - شبانه)

  مجموعه آیدا در آینه (شبانه - جاده،آن سوی پل)

  مجموعه ققنوس در باران (سفر - پاییز)

  مجموعه مرثیه های خاک (شعر،رهایی ست - در آستانه)

  مجموعه شکفتن در مه (نامه - پدران و فرزندان)

  مجموعه ابراهیم در آتش (شبانه - میلاد آن که عاشقانه بر خاک مرد)

  مجموعه دشنه در دیس (ضیافت - پریدن)

  مجموعه ترانه های کوچک غربت (بچه های اعماق - شبانه)

  مجموعه مدایح بی صله (روزنامه انقلابی - پاییز سن هوزه)

  مجموعه در آستانه (حکایت - قصه مردی که لب نداشت)

  مجموعه حدیث بی قراری ماهان (سراسر روز - کژمژ و بی انتها...)