وداع |
|||
ستایش مخصوص توست که ستوده ای اله من معبود من عشق من تو بوده ای
در تمام سختی ها کنار من تو بوده ای امید من در تمام لحظه ها تو بوده ای
دلیل من برای شعرهایم تو بوده ای نور من در تاریکی ها تو بوده ای
گرچه گاهی گلایه ای می کنم به دل نگیر دور از تو سخت است برایم، برایم سخت مگیر
روزگارم تلخ، دوری تو تلخ تر است حوصله ای نمانده این شعر آخر است
قبل از تمام لحظه ها که در بستر بمیرم در این فکرم که آیا خواب تو را می ببینم
مریضم من از آن روز که عشق مرا مریض کرد لعنت به این دنیا تو را از من دور کرد
اگر کوچک است آغوشم برای تو دلی دارم که خالص است از برای تو
اگر فرصت نشد برای تو جانبازی کنم اما شد لحظه هایی که با تو عشق بازی کنم
اگر قسمت نبود کنار هم شاد باشیم امید است به سرایی که غیر از این دنیا باشیم
بگو به پیک بعدی مرا با خود بگذرد همان فرشته ای که از این دنیا می گذرد
|
|||
شاعر: مهدی پورآزاد - 1394 |
|||
|
