دلواپس |
|||
اگه دست یاسمن گلدونا رو آب نداده
اگه بانو نسترن ماهیارو دون نداده یا قناریم کز کنه کسی اونو برنداره شب بشه و کنج خونه چراغی روشن نمونه اگه مادرم، گلم به رسم عادت اسم منو صدا کنه بعد بشینه عکس منو برداره و گریه کنه یا پدر دلش بخواد کمی با من حرف بزنه بعد ببینه مهدی نیست و رو در و دیوار داد بزنه من چه کنم تو غربتی که تنهام چقدر باید گریه کنم برای تسکین دردهام کی رو باید صدا کنم تقدیر من به رسم عشق مجنون جاده هام کرد به انتظار رسیدن در غربتی رهام کرد کاشکی می شد فقط یه بار، قبل مردن می دیدم اون که منو صدام کرد، از جاده ها می چیدم مادر منو عفو کن تقصیر این دلم بود اون که منو رها کرد پاره ای از تنم بود |
|||
شاعر: مهدی علیپور آزاد - 1389 |
|||
|
